munkáink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmuŋkaːjiŋk]
- Hyphenation: mun‧ká‧ink
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | munkáink |
accusative | — | munkáinkat |
dative | — | munkáinknak |
instrumental | — | munkáinkkal |
causal-final | — | munkáinkért |
translative | — | munkáinkká |
terminative | — | munkáinkig |
essive-formal | — | munkáinkként |
essive-modal | — | munkáinkul |
inessive | — | munkáinkban |
superessive | — | munkáinkon |
adessive | — | munkáinknál |
illative | — | munkáinkba |
sublative | — | munkáinkra |
allative | — | munkáinkhoz |
elative | — | munkáinkból |
delative | — | munkáinkról |
ablative | — | munkáinktól |
non-attributive possessive - singular |
— | munkáinké |
non-attributive possessive - plural |
— | munkáinkéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.