nadkład

Polish

Etymology

Deverbal from nadkładać. First attested in 1550–1559.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈnat.kwat/
(Middle Polish) IPA^(key): /ˈnat.kɫɒt/
Rhymes: -atkwat
Syllabification: nad‧kład

Noun

nadkład m inan

(geology) overburden (the rock and subsoil that lies above a mineral deposit such as a coal seam)
(Middle Polish) expense
Synonym: wydatek

Declension

Declension of nadkład

	singular	plural
nominative	nadkład	nadkłady
genitive	nadkładu	nadkładów
dative	nadkładowi	nadkładom
accusative	nadkład	nadkłady
instrumental	nadkładem	nadkładami
locative	nadkładzie	nadkładach
vocative	nadkładzie	nadkłady

Derived terms

adjective

nadkładowy

Related terms

noun

nadkładka

verbs

kłaść impf
nadkładać impf, [nadłożyć pf]

References

Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nadkład”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

nadkład in Polish dictionaries at PWN
Aleksander Zdanowicz (1861) “nadkład”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎
J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nadkład”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 3, Warsaw, page 39
nadkład in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.