następnik

Polish

Etymology

From nastąpić +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈstɛmp.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmpɲik
  • Syllabification: na‧stęp‧nik

Noun

następnik m inan

  1. (mathematics) successor
    Antonym: poprzednik
  2. (logic) consequent

Declension
Declension of następnik
singular plural
nominative następnik następniki
genitive następnika następników
dative następnikowi następnikom
accusative następnik następniki
instrumental następnikiem następnikami
locative następniku następnikach
vocative następniku następniki

Further reading
  • następnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • następnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.