niezaświadczony

Polish

Etymology

From nie- +‎ zaświadczony.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɲɛ.zaɕ.fjatˈt͡ʂɔ.nɨ/
  • Rhymes: -ɔnɨ
  • Syllabification: nie‧zaś‧wiad‧czo‧ny

Adjective

niezaświadczony (not comparable, no derived adverb)

  1. unattested

Declension
Declension of niezaświadczony (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative niezaświadczony niezaświadczona niezaświadczone niezaświadczeni niezaświadczone
genitive niezaświadczonego niezaświadczonej niezaświadczonego niezaświadczonych
dative niezaświadczonemu niezaświadczonej niezaświadczonemu niezaświadczonym
accusative niezaświadczonego niezaświadczony niezaświadczoną niezaświadczone niezaświadczonych niezaświadczone
instrumental niezaświadczonym niezaświadczoną niezaświadczonym niezaświadczonymi
locative niezaświadczonym niezaświadczonej niezaświadczonym niezaświadczonych

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.