nyelük

Hungarian

Etymology

nyél (handle, shaft) + -ük (their, possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɲɛlyk]
  • Hyphenation: nye‧lük

Noun

nyelük

  1. third-person plural single-possession possessive of nyél

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative nyelük
accusative nyelüket
dative nyelüknek
instrumental nyelükkel
causal-final nyelükért
translative nyelükké
terminative nyelükig
essive-formal nyelükként
essive-modal nyelükül
inessive nyelükben
superessive nyelükön
adessive nyelüknél
illative nyelükbe
sublative nyelükre
allative nyelükhöz
elative nyelükből
delative nyelükről
ablative nyelüktől
non-attributive
possessive - singular
nyelüké
non-attributive
possessive - plural
nyelükéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.