oblatraturus

Latin

Etymology

Future active participle of oblātrō.

Participle

oblātrātūrus m (feminine oblātrātūra, neuter oblātrātūrum); first/second declension

  1. about to bark

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative oblātrātūrus oblātrātūra oblātrātūrum oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūra
Genitive oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūrī oblātrātūrōrum oblātrātūrārum oblātrātūrōrum
Dative oblātrātūrō oblātrātūrae oblātrātūrō oblātrātūrīs oblātrātūrīs oblātrātūrīs
Accusative oblātrātūrum oblātrātūram oblātrātūrum oblātrātūrōs oblātrātūrās oblātrātūra
Ablative oblātrātūrō oblātrātūrā oblātrātūrō oblātrātūrīs oblātrātūrīs oblātrātūrīs
Vocative oblātrātūre oblātrātūra oblātrātūrum oblātrātūrī oblātrātūrae oblātrātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.