obtestans
Latin
Etymology
Present participle of obtestor
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obtestāns | obtestāns | obtestantēs | obtestantia | |
Genitive | obtestantis | obtestantis | obtestantium | obtestantium | |
Dative | obtestantī | obtestantī | obtestantibus | obtestantibus | |
Accusative | obtestantem | obtestāns | obtestantēs, obtestantīs | obtestantia | |
Ablative | obtestante, obtestantī1 | obtestante, obtestantī1 | obtestantibus | obtestantibus | |
Vocative | obtestāns | obtestāns | obtestantēs | obtestantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.