odkładźca

From odkładać +‎ -ca. First attested in 1422.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔtkɫat͡ɕt͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔtkɫat͡ɕt͡sa/

odkładźca m ?

1. (law) deputy in a trial adjourning a date
   • 1879 [1422], Jan Tadeusz Lubomirski, editor, Księga ziemi czerskiej 1404-1425. Liber terrae Cernensis‎, Czersk, page 262:

     Nobilis Seczslaus... otclaczcza debuit statuere nobilem Paulum de ibidem et non statuit

     [Nobilis Seczslaus... otkładźca debuit statuere nobilem Paulum de ibidem et non statuit]

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “odkładźca”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN