opgebruiken

Dutch

Etymology

From op + gebruiken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔp.ɣəˌbrœy̯kə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: op‧ge‧brui‧ken

Verb

opgebruiken

  1. to use up

Inflection

Conjugation of opgebruiken (weak, prefixed, separable)
infinitive opgebruiken
past singular gebruikte op
past participle opgebruikt
infinitive opgebruiken
gerund opgebruiken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular gebruik opgebruikte opopgebruikopgebruikte
2nd person sing. (jij) gebruikt opgebruikte opopgebruiktopgebruikte
2nd person sing. (u) gebruikt opgebruikte opopgebruiktopgebruikte
2nd person sing. (gij) gebruikt opgebruikte opopgebruiktopgebruikte
3rd person singular gebruikt opgebruikte opopgebruiktopgebruikte
plural gebruiken opgebruikten opopgebruikenopgebruikten
subjunctive sing.1 gebruike opgebruikte opopgebruikeopgebruikte
subjunctive plur.1 gebruiken opgebruikten opopgebruikenopgebruikten
imperative sing. gebruik op
imperative plur.1 gebruikt op
participles opgebruikendopgebruikt
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.