osamotnieć
Polish
Etymology
From o- + samotnieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.saˈmɔt.ɲɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔtɲɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧sa‧mot‧nieć
Conjugation
| Conjugation of osamotnieć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | osamotnieć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | osamotnieję | osamotniejemy | ||||||||||||||||
| 2nd | osamotniejesz | osamotniejecie | |||||||||||||||||
| 3rd | osamotnieje | osamotnieją | |||||||||||||||||
| impersonal | osamotnieje się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | osamotniałem, -(e)m osamotniał |
osamotniałam, -(e)m osamotniała |
osamotniałom, -(e)m osamotniało |
osamotnieliśmy, -(e)śmy osamotnieli |
osamotniałyśmy, -(e)śmy osamotniały | |||||||||||||
| 2nd | osamotniałeś, -(e)ś osamotniał |
osamotniałaś, -(e)ś osamotniała |
osamotniałoś, -(e)ś osamotniało |
osamotnieliście, -(e)ście osamotnieli |
osamotniałyście, -(e)ście osamotniały | ||||||||||||||
| 3rd | osamotniał | osamotniała | osamotniało | osamotnieli | osamotniały | ||||||||||||||
| impersonal | osamotniano | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | osamotniałbym, bym osamotniał |
osamotniałabym, bym osamotniała |
osamotniałobym, bym osamotniało |
osamotnielibyśmy, byśmy osamotnieli |
osamotniałybyśmy, byśmy osamotniały | |||||||||||||
| 2nd | osamotniałbyś, byś osamotniał |
osamotniałabyś, byś osamotniała |
osamotniałobyś, byś osamotniało |
osamotnielibyście, byście osamotnieli |
osamotniałybyście, byście osamotniały | ||||||||||||||
| 3rd | osamotniałby, by osamotniał |
osamotniałaby, by osamotniała |
osamotniałoby, by osamotniało |
osamotnieliby, by osamotnieli |
osamotniałyby, by osamotniały | ||||||||||||||
| impersonal | osamotniano by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech osamotnieję | osamotniejmy | ||||||||||||||||
| 2nd | osamotniej | osamotniejcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech osamotnieje | niech osamotnieją | |||||||||||||||||
| anterior adverbial participle | osamotniawszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | osamotnienie | ||||||||||||||||||
Further reading
- osamotnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- osamotnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.