otępienie

Polish

Etymology

From otępieć +‎ -enie.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.tɛmˈpjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧tę‧pie‧nie

Noun

otępienie n

  1. verbal noun of otępieć
  2. dementia (progressive decline in cognitive function)
    Synonym: demencja
    otępienie mieszane ― mixed dementia
    otępienie naczyniopochodne ― vascular dementia
    otępienie poudarowe ― post-stroke dementia
    otępienie starcze ― senile dementia
    otępienie wielozawałowe ― multi-infarct dementia

Declension
Declension of otępienie
singular plural
nominative otępienie otępienia
genitive otępienia otępień
dative otępieniu otępieniom
accusative otępienie otępienia
instrumental otępieniem otępieniami
locative otępieniu otępieniach
vocative otępienie otępienia
adjectives
verbs

Further reading
  • otępienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otępienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.