painutos

Ingrian

Etymology

From painuttaa (to inflect) + -os.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpɑi̯nutos/, [ˈpɑi̯nŭtŏ̞z̠]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈpɑi̯nutos/, [ˈpɑi̯nud̥o̞ʒ̥]
  • Rhymes: -ɑi̯nutos
  • Hyphenation: pai‧nu‧tos

Noun

painutos

  1. (grammar) inflection

Declension

Declension of painutos (type 2/petos, no gradation)
singular plural
nominative painutos painutokset
genitive painutoksen painutoksiin
partitive painutosta, painutost painutoksia
illative painutoksee painutoksii
inessive painutoksees painutoksiis
elative painutoksest painutoksist
allative painutokselle painutoksille
adessive painutokseel painutoksiil
ablative painutokselt painutoksilt
translative painutokseks painutoksiks
essive painutoksenna, painutokseen painutoksinna, painutoksiin
exessive1) painutoksent painutoksint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

References

  • V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 66
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.