paniekerig

Dutch

Etymology

From paniek + -ig.

Pronunciation

  • (file)

Adjective

paniekerig (comparative paniekeriger, superlative paniekerigst)

  1. panicky

Inflection

Inflection of paniekerig
uninflected paniekerig
inflected paniekerige
comparative paniekeriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial paniekerigpaniekerigerhet paniekerigst
het paniekerigste
indefinite m./f. sing. paniekerigepaniekerigerepaniekerigste
n. sing. paniekerigpaniekerigerpaniekerigste
plural paniekerigepaniekerigerepaniekerigste
definite paniekerigepaniekerigerepaniekerigste
partitive paniekerigspaniekerigers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.