park etmek

Turkish

Verb

park etmek (third-person singular simple present park eder)

  1. to park

Conjugation
Conjugation of park etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive park etmek
impersonal participle imperfective park eden
perfective park etmiş
prospective park edecek
personal participle non-prospective park ettiğim park ettiğin park ettiği park ettiğimiz park ettiğiniz park ettikleri
prospective park edeceğim park edeceğin park edeceği park edeceğimiz park edeceğiniz park edecekleri
verbal noun park etme
way of doing park ediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist park ederim park edersin park eder park ederiz park edersiniz park ederler
imperfective park ediyorum park ediyorsun park ediyor park ediyoruz park ediyorsunuz park ediyorlar
past perfective park ettim park ettin park etti park ettik park ettiniz park ettiler
imperfective park ediyordum park ediyordun park ediyordu park ediyorduk park ediyordunuz park ediyorlardı (or park ediyordular)
future park edeceğim park edeceksin park edecek park edeceğiz park edeceksiniz park edecekler
inferential perfective park etmişim park etmişsin park etmiş park etmişiz park etmişsiniz park etmişler
aorist park edermişim park edermişsin park edermiş park edermişiz park edermişsiniz park ederlermiş (or park edermişlar)
imperfective park ediyormuşum park ediyormuşsun park ediyormuş park ediyormuşuz park ediyormuşsunuz park ediyorlarmış
conditional simple park etsem park etsen park etse park etsek park etseniz park etseler
perfective park etseydim park etseydin park etseydi park etseydik park etseydiniz park etseydiler
optative park edeyim park edesin park ede park edelim park edesiniz park edeler
progressive park etmekteyim park etmektesin park etmekte park etmekteyiz park etmektesiniz park etmekteler
necessitative park etmeliyim park etmelisin park etmeli park etmeliyiz park etmelisiniz park etmeliler
imperative park et park etsin park edin (or park ediniz) park etsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist park eder miyim? park eder misin? park eder mi? park eder miyiz? park eder misiniz? park ederler mi?
imperfective park ediyor muyum? park ediyor musun? park ediyor mu? park ediyor muyuz? park ediyor musunuz? park ediyorlar mı?
past perfective park ettim mi? park ettin mi? park etti mi? park ettik mi? park ettiniz mi? park ettiler mi?
imperfective park ediyor muydum? park ediyor muydun? park ediyor muydu? park ediyor muyduk? park ediyor muydunuz? park ediyorlar mıydı?
future park edecek miyim? park edecek misin? park edecek mi? park edecek miyiz? park edecek misiniz? park edecekler mi?
inferential perfective park etmiş miyim? park etmiş misin? park etmiş mi? park etmiş miyiz? park etmiş misiniz? park etmişler mi?
aorist park eder miymişim? park eder miymişsin? park eder miymiş? park eder miymişiz? park eder miymişsiniz? park ederler miymiş?
imperfective park ediyor muymuşum? park ediyor muymuşsun? park ediyor muymuş? park ediyor muymuşuz? park ediyor muymuşsunuz? park ediyorlar mıymış?
conditional simple park etsem mi? park etsen mi? park etse mi? park etsek mi? park etseniz mi? park etseler mi?
perfective park etse miydim? park etse miydin? park etse miydi? park etse miydik? park etse miydiniz? park etseler miydi?
progressive park etmekte

miyim?

 park etmekte misin? park etmekte mi? park etmekte miyiz? park etmekte misiniz? park etmekteler mi?
necessitative park etmeli

miyim?

 park etmeli misin? park etmeli mi? park etmeli miyiz? park etmeli misiniz? park etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive park etmemek
impersonal participle imperfective park etmeyen
perfective park etmemiş
prospective park etmeyecek
personal participle non-prospective park etmediğim park etmediğin park etmediği park etmediğimiz park etmediğiniz park etmedikleri
prospective park etmeyeceğim park etmeyeceğin park etmeyeceği park etmeyeceğimiz park etmeyeceğiniz park etmeyecekleri
verbal noun park etmeme
way of doing park etmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist park etmem park etmezsin park etmez park etmeyiz park etmezsiniz park etmezler
imperfective park etmiyorum park etmiyorsun park etmiyor park etmiyoruz park etmiyorsunuz park etmiyorlar
past perfective park etmedim park etmedin park etmedi park etmedik park etmediniz park etmediler
imperfective park etmiyordum park etmiyordun park etmiyordu park etmiyorduk park etmiyordunuz park etmiyorlardı
future park etmeyeceğim park etmeyeceksin park etmeyecek park etmeyeceğiz park etmeyeceksiniz park etmeyecekler
inferential perfective park etmemişim park etmemişsin park etmemiş park etmemişiz park etmemişsiniz park etmemişler
aorist park etmezmişim park etmezmişsin park etmezmiş park etmezmişiz park etmezmişsiniz park etmezlermiş
imperfective park etmiyormuşum park etmiyormuşsun park etmiyormuş park etmiyormuşuz park etmiyormuşsunuz park etmiyorlarmış
conditional simple park etmesem park etmesen park etmese park etmesek park etmeseniz park etmeseler
perfective park etmeseydim park etmeseydin park etmeseydi park etmeseydik park etmeseydiniz park etmeseydiler
optative park etmeyeyim park etmeyesin park etmeye park etmeyelim park etmeyesiniz park etmeyeler
progressive park etmemekteyim park etmemektesin park etmemekte park etmemekteyiz park etmemektesiniz park etmemekteler
necessitative park etmemeliyim park etmemelisin park etmemeli park etmemeliyiz park etmemelisiniz park etmemeliler
imperative park etme park etmesin park etmeyin (or park etmeyiniz) park etmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist park etmez miyim? park etmez misin? park etmez mi? park etmez miyiz? park etmez misiniz? park etmezler mi?
imperfective park etmiyor muyum? park etmiyor musun? park etmiyor mu? park etmiyor muyuz? park etmiyor musunuz? park etmiyorlar mı?
past perfective park etmedim mi? park etmedin mi? park etmedi mi? park etmedik mi? park etmediniz mi? park etmediler mi?
imperfective park etmiyor muydum? park etmiyor muydun? park etmiyor muydu? park etmiyor muyduk? park etmiyor muydunuz? park etmiyorlar mıydı?
future park etmeyecek miyim? park etmeyecek misin? park etmeyecek mi? park etmeyecek miyiz? park etmeyecek misiniz? park etmeyecekler mi?
inferential perfective park etmemiş miyim? park etmemiş misin? park etmemiş mi? park etmemiş miyiz? park etmemiş misiniz? park etmemişler mi?
aorist park etmez miymişim? park etmez miymişsin? park etmez mimiş? park etmez miymişiz? park etmez miymişsiniz? park etmezler miymiş?
imperfective park etmiyor muymuşum? park etmiyor muymuşsun? park etmiyor muymuş? park etmiyor muymuşuz? park etmiyor muymuşsunuz? park etmiyorlar mıymış?
conditional simple park etmesem mi? park etmesen mi? park etmese mi? park etmesek mi? park etmeseniz mi? park etmeseler mi?
perfective park etmese miydim? park etmese miydin? park etmese miydi? park etmese miydik? park etmese miydiniz? park etmeseler miydi?
progressive park etmemekte miyim? park etmemekte misin? park etmemekte mi? park etmemekte miyiz? park etmemekte misiniz? park etmemekteler mi?
necessitative park etmemeli miyim? park etmemeli misin? park etmemeli mi? park etmemeli miyiz? park etmemeli misiniz? park etmemeliler mi?

Further reading
  • “park etmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.