partitivaforma

Ingrian

Etymology

From partitiva (partitive) + forma (form).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpɑrtitiʋɑˌformɑ/, [ˈpɑrtʲĭˌtʲiʋɑˌfo̞rm]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈpɑrtitiʋɑˌformɑ/, [ˈpɑrd̥iˌd̥iʋɑˌfo̞rmɑ]
  • Rhymes: -orm, -ormɑ
  • Hyphenation: par‧ti‧ti‧va‧for‧ma

Noun

partitivaforma

  1. partitive form
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 82:
      Näijen sannoin vanha partitivaforma ono niku illativa.
      In these words, the old partitive form is like the illative.

Declension

Declension of partitivaforma (type 3/koira, no gradation)
singular plural
nominative partitivaforma partitivaformat
genitive partitivaforman partitivaformiin
partitive partitivaformaa partitivaformia
illative partitivaformaa partitivaformii
inessive partitivaformaas partitivaformiis
elative partitivaformast partitivaformist
allative partitivaformalle partitivaformille
adessive partitivaformaal partitivaformiil
ablative partitivaformalt partitivaformilt
translative partitivaformaks partitivaformiks
essive partitivaformanna, partitivaformaan partitivaforminna, partitivaformiin
exessive1) partitivaformant partitivaformint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.