periclitatio

Latin

Etymology

From perīclitor (try, prove, test) + -tiō.

Pronunciation

Noun

perīclitātiō f (genitive perīclitātiōnis); third declension

  1. A trying; trial, experiment, test.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative perīclitātiō perīclitātiōnēs
Genitive perīclitātiōnis perīclitātiōnum
Dative perīclitātiōnī perīclitātiōnibus
Accusative perīclitātiōnem perīclitātiōnēs
Ablative perīclitātiōne perīclitātiōnibus
Vocative perīclitātiō perīclitātiōnēs

Synonyms

Descendants

  • English: periclitation
  • French: périclitation
  • Portuguese: periclitação

References

  • periclitatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • periclitatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • periclitatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • periclitatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.