pokojowiec

Polish

Etymology

From pokój +‎ -owiec.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔ.kɔˈjɔ.vjɛt͡s/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvjɛt͡s
Syllabification: po‧ko‧jo‧wiec

Noun

pokojowiec m pers

(historical) a servant at a royal court or wealthy noble's mansion

Declension

Declension of pokojowiec

	singular	plural
nominative	pokojowiec	pokojowcy/pokojowce (deprecative)
genitive	pokojowca	pokojowców
dative	pokojowcowi	pokojowcom
accusative	pokojowca	pokojowców
instrumental	pokojowcem	pokojowcami
locative	pokojowcu	pokojowcach
vocative	pokojowcze	pokojowcy

Related terms

adjectives

adverbs

pokojowo
spoko
spokojnie
spokojniutko

nouns

pokoiczek
pokoik
pokojowa
pokojowość
pokojówka
pokój
przedpokój
spokój
uspokajacz

verbs

Further reading

pokojowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pokojowiec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.