pokorzyć
Old Polish
Verb
pokorzyć pf
- to humiliate oneself publicly and ask for forgiveness
- (Can we date this quote?) [1419], Jan Łoś, editor, Luźne rękopiśmienne ekscerpty Jana Łosia pochodzące z ksiąg ziemskich krakowskich, volume I, page 1017:
- Barthek, Jaschek debet prorogare sub pena al. pokorzicz sam
- [Bartek, Jaszek debet prorogare sub pena al. pokorzyć sam]
- (reflexive with się) to humble; to humiliate
- 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 32, 26:
- Potem syø pokorzil panu (humiliatusque est postea)
- [Potem się pokorzył panu (humiliatusque est postea)]
Descendants
- Polish: pokorzyć
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pokorzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish pokorzyć. By surface analysis, po- + korzyć.
Pronunciation
- IPA(key): /pɔˈkɔ.ʐɨt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pɔˈkɔ.ʐɨt͡ɕ/, /pɔˈkɔ.r̝ɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
- Syllabification: po‧ko‧rzyć
Verb
pokorzyć impf
- (transitive, obsolete) to humble; to humiliate
- Synonym: upokarzać
- (reflexive with się, obsolete) to be humbled; to be humiliated
- Synonym: upokarzać się
Conjugation
Conjugation of pokorzyć impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | pokorzyć | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | pokorzę | pokorzymy | ||||||||||||||||
2nd | pokorzysz | pokorzycie | |||||||||||||||||
3rd | pokorzy | pokorzą | |||||||||||||||||
impersonal | pokorzy się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | pokorzyłem, -(e)m pokorzył |
pokorzyłam, -(e)m pokorzyła |
pokorzyłom, -(e)m pokorzyło |
pokorzyliśmy, -(e)śmy pokorzyli |
pokorzyłyśmy, -(e)śmy pokorzyły | |||||||||||||
2nd | pokorzyłeś, -(e)ś pokorzył |
pokorzyłaś, -(e)ś pokorzyła |
pokorzyłoś, -(e)ś pokorzyło |
pokorzyliście, -(e)ście pokorzyli |
pokorzyłyście, -(e)ście pokorzyły | ||||||||||||||
3rd | pokorzył | pokorzyła | pokorzyło | pokorzyli | pokorzyły | ||||||||||||||
impersonal | pokorzono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę pokorzył, będę pokorzyć |
będę pokorzyła, będę pokorzyć |
będę pokorzyło, będę pokorzyć |
będziemy pokorzyli, będziemy pokorzyć |
będziemy pokorzyły, będziemy pokorzyć | |||||||||||||
2nd | będziesz pokorzył, będziesz pokorzyć |
będziesz pokorzyła, będziesz pokorzyć |
będziesz pokorzyło, będziesz pokorzyć |
będziecie pokorzyli, będziecie pokorzyć |
będziecie pokorzyły, będziecie pokorzyć | ||||||||||||||
3rd | będzie pokorzył, będzie pokorzyć |
będzie pokorzyła, będzie pokorzyć |
będzie pokorzyło, będzie pokorzyć |
będą pokorzyli, będą pokorzyć |
będą pokorzyły, będą pokorzyć | ||||||||||||||
impersonal | będzie pokorzyć się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | pokorzyłbym, bym pokorzył |
pokorzyłabym, bym pokorzyła |
pokorzyłobym, bym pokorzyło |
pokorzylibyśmy, byśmy pokorzyli |
pokorzyłybyśmy, byśmy pokorzyły | |||||||||||||
2nd | pokorzyłbyś, byś pokorzył |
pokorzyłabyś, byś pokorzyła |
pokorzyłobyś, byś pokorzyło |
pokorzylibyście, byście pokorzyli |
pokorzyłybyście, byście pokorzyły | ||||||||||||||
3rd | pokorzyłby, by pokorzył |
pokorzyłaby, by pokorzyła |
pokorzyłoby, by pokorzyło |
pokorzyliby, by pokorzyli |
pokorzyłyby, by pokorzyły | ||||||||||||||
impersonal | pokorzono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech pokorzę | pokorzmy | ||||||||||||||||
2nd | pokorz | pokorzcie | |||||||||||||||||
3rd | niech pokorzy | niech pokorzą | |||||||||||||||||
active adjectival participle | pokorzący | pokorząca | pokorzące | pokorzący | pokorzące | ||||||||||||||
passive adjectival participle | pokorzony | pokorzona | pokorzone | pokorzeni | pokorzone | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | pokorząc | ||||||||||||||||||
verbal noun | pokorzenie |
Further reading
- pokorzyć in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pokorzyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pokorzyč sié”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokorzyć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “pokorzyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokorzyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 506
- pokorzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.