praestituturus

Latin

Etymology

Future active participle of praestituō.

Participle

praestitutūrus m (feminine praestitutūra, neuter praestitutūrum); first/second declension

  1. about to predetermine

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praestitutūrus praestitutūra praestitutūrum praestitutūrī praestitutūrae praestitutūra
Genitive praestitutūrī praestitutūrae praestitutūrī praestitutūrōrum praestitutūrārum praestitutūrōrum
Dative praestitutūrō praestitutūrae praestitutūrō praestitutūrīs praestitutūrīs praestitutūrīs
Accusative praestitutūrum praestitutūram praestitutūrum praestitutūrōs praestitutūrās praestitutūra
Ablative praestitutūrō praestitutūrā praestitutūrō praestitutūrīs praestitutūrīs praestitutūrīs
Vocative praestitutūre praestitutūra praestitutūrum praestitutūrī praestitutūrae praestitutūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.