praestitutus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praestituō.

Participle

praestitutus m (feminine praestituta, neuter praestitutum); first/second declension

  1. predetermined

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praestitutus praestituta praestitutum praestitutī praestitutae praestituta
Genitive praestitutī praestitutae praestitutī praestitutōrum praestitutārum praestitutōrum
Dative praestitutō praestitutae praestitutō praestitutīs praestitutīs praestitutīs
Accusative praestitutum praestitutam praestitutum praestitutōs praestitutās praestituta
Ablative praestitutō praestitutā praestitutō praestitutīs praestitutīs praestitutīs
Vocative praestitute praestituta praestitutum praestitutī praestitutae praestituta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.