praetermissurus

Latin

Etymology

Future active participle of praetermittō.

Participle

praetermissūrus m (feminine praetermissūra, neuter praetermissūrum); first/second declension

  1. about to permit, neglect, overlook

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praetermissūrus praetermissūra praetermissūrum praetermissūrī praetermissūrae praetermissūra
Genitive praetermissūrī praetermissūrae praetermissūrī praetermissūrōrum praetermissūrārum praetermissūrōrum
Dative praetermissūrō praetermissūrae praetermissūrō praetermissūrīs praetermissūrīs praetermissūrīs
Accusative praetermissūrum praetermissūram praetermissūrum praetermissūrōs praetermissūrās praetermissūra
Ablative praetermissūrō praetermissūrā praetermissūrō praetermissūrīs praetermissūrīs praetermissūrīs
Vocative praetermissūre praetermissūra praetermissūrum praetermissūrī praetermissūrae praetermissūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.