praetermissus
Latin
Alternative forms
- prētermissus (Medieval Latin)
Etymology
Perfect passive participle of praetermittō.
Participle
praetermissus (feminine praetermissa, neuter praetermissum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praetermissus | praetermissa | praetermissum | praetermissī | praetermissae | praetermissa | |
Genitive | praetermissī | praetermissae | praetermissī | praetermissōrum | praetermissārum | praetermissōrum | |
Dative | praetermissō | praetermissō | praetermissīs | ||||
Accusative | praetermissum | praetermissam | praetermissum | praetermissōs | praetermissās | praetermissa | |
Ablative | praetermissō | praetermissā | praetermissō | praetermissīs | |||
Vocative | praetermisse | praetermissa | praetermissum | praetermissī | praetermissae | praetermissa |
References
- “praetermissus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praetermissus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.