praetermittendus

Latin

Etymology

Future passive participle of praetermittō.

Participle

praetermittendus m (feminine praetermittenda, neuter praetermittendum); first/second declension

  1. which is to be permitted, neglected, overlooked

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praetermittendus praetermittenda praetermittendum praetermittendī praetermittendae praetermittenda
Genitive praetermittendī praetermittendae praetermittendī praetermittendōrum praetermittendārum praetermittendōrum
Dative praetermittendō praetermittendae praetermittendō praetermittendīs praetermittendīs praetermittendīs
Accusative praetermittendum praetermittendam praetermittendum praetermittendōs praetermittendās praetermittenda
Ablative praetermittendō praetermittendā praetermittendō praetermittendīs praetermittendīs praetermittendīs
Vocative praetermittende praetermittenda praetermittendum praetermittendī praetermittendae praetermittenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.