propinquans
Latin
Etymology
Present participle of propinquō.
Participle
propinquāns m, f, n (genitive propinquantis); third declension
- hastening near
- approaching
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | propinquāns | propinquāns | propinquantēs | propinquantia | |
Genitive | propinquantis | propinquantis | propinquantium | propinquantium | |
Dative | propinquantī | propinquantī | propinquantibus | propinquantibus | |
Accusative | propinquantem | propinquāns | propinquantēs, propinquantīs | propinquantia | |
Ablative | propinquante, propinquantī1 | propinquante, propinquantī1 | propinquantibus | propinquantibus | |
Vocative | propinquāns | propinquāns | propinquantēs | propinquantia |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.