przeciwmowny

See also: przeciwmówny

Polish

Alternative forms

Etymology

From przeciwmowa +‎ -ny. First attested in 1828.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɛ.t͡ɕivˈmɔv.nɨ/
  • Rhymes: -ɔvnɨ
  • Syllabification: prze‧ciw‧mow‧ny

Adjective

przeciwmowny (not comparable, no derived adverb)

  1. (rare, obsolete) contradictory; argumentative, disagreeable
    • 1854, Kant Immanuel, Rozprawa filozoficzna o religii i moralności‎, page 67:
      Zewnętrzna religia jest konradykcyą czyli rzeczą przeciwmówną.
      Outer religion is a contradiction, or contradictory thing.
    • 1862, Teofil Borzęcki, Treść logiki popularnej, poprzedzona krótkim wykładem psychologii‎, page 110:
      Sądy sporne dzielą się na: przeciwmowne i przeciwne.
      Controversial judgments are divided into: opposing and opposite.

Declension
Declension of przeciwmowny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative przeciwmowny przeciwmowna przeciwmowne przeciwmowni przeciwmowne
genitive przeciwmownego przeciwmownej przeciwmownego przeciwmownych
dative przeciwmownemu przeciwmownej przeciwmownemu przeciwmownym
accusative przeciwmownego przeciwmowny przeciwmowną przeciwmowne przeciwmownych przeciwmowne
instrumental przeciwmownym przeciwmowną przeciwmownym przeciwmownymi
locative przeciwmownym przeciwmownej przeciwmownym przeciwmownych

Derived terms
noun
nouns
verbs

References
  1. Dowgird Anioł (1828) Wykład przyrodzonych myślenia prawideł czyli Logika teoretyczna i praktyczna. Cz. 1‎ (in Polish), page 183
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.