przykuć

Polish

Etymology

From przy- +‎ kuć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʂɨ.kut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkut͡ɕ
  • Syllabification: przy‧kuć

Verb

przykuć pf (imperfective przykuwać)

  1. (transitive) to enchain, to chain
  2. (transitive, figurative) to enthrall, to rivet, to fascinate
  3. (reflexive with się) to enchain oneself, to chain oneself

Conjugation
Conjugation of przykuć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przykuć
future tense 1st przykuję przykujemy
2nd przykujesz przykujecie
3rd przykuje przykują
impersonal przykuje się
past tense 1st przykułem,
-(e)m przykuł		 przykułam,
-(e)m przykuła		 przykułom,
-(e)m przykuło		 przykuliśmy,
-(e)śmy przykuli		 przykułyśmy,
-(e)śmy przykuły
2nd przykułeś,
-(e)ś przykuł		 przykułaś,
-(e)ś przykuła		 przykułoś,
-(e)ś przykuło		 przykuliście,
-(e)ście przykuli		 przykułyście,
-(e)ście przykuły
3rd przykuł przykuła przykuło przykuli przykuły
impersonal przykuto
conditional 1st przykułbym,
bym przykuł		 przykułabym,
bym przykuła		 przykułobym,
bym przykuło		 przykulibyśmy,
byśmy przykuli		 przykułybyśmy,
byśmy przykuły
2nd przykułbyś,
byś przykuł		 przykułabyś,
byś przykuła		 przykułobyś,
byś przykuło		 przykulibyście,
byście przykuli		 przykułybyście,
byście przykuły
3rd przykułby,
by przykuł		 przykułaby,
by przykuła		 przykułoby,
by przykuło		 przykuliby,
by przykuli		 przykułyby,
by przykuły
impersonal przykuto by
imperative 1st niech przykuję przykujmy
2nd przykuj przykujcie
3rd niech przykuje niech przykują
passive adjectival participle przykuty przykuta przykute przykuci przykute
anterior adverbial participle przykuwszy
verbal noun przykucie

Further reading
  • przykuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przykuć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.