przytrzeć
Polish
Etymology
From przy- + trzeć. First attested in 1534.[1] Compare Kashubian przëtrzéc and Russian притере́ть (priterétʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɨ.tʂɛt͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈpʂɨt.ʂet͡ɕ/, /ˈpr̝ɨt.r̝et͡ɕ/
- Rhymes: -ɨtʂɛt͡ɕ
- Syllabification: przy‧trzeć
Verb
przytrzeć pf (imperfective przycierać)
- (transitive) to rub against (to physically rub against something and meet resistance or cause damage) [+accusative] or [+instrumental = what] or [+ o (accusative) = against what]
- (transitive, obsolete) to attack
- Synonym: zaatakować
- (intransitive, obsolete) to arrive
- Synonym: dotrzeć
- (reflexive with się) to rub against (to physically rub against something and meet resistance or be damaged) [+ o (accusative) = against what]
Conjugation
Conjugation of przytrzeć pf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | przytrzeć | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | przytrę | przytrzemy | ||||||||||||||||
2nd | przytrzesz | przytrzecie | |||||||||||||||||
3rd | przytrze | przytrą | |||||||||||||||||
impersonal | przytrze się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | przytarłem, -(e)m przytarł |
przytarłam, -(e)m przytarła |
przytarłom, -(e)m przytarło |
przytarliśmy, -(e)śmy przytarli |
przytarłyśmy, -(e)śmy przytarły | |||||||||||||
2nd | przytarłeś, -(e)ś przytarł |
przytarłaś, -(e)ś przytarła |
przytarłoś, -(e)ś przytarło |
przytarliście, -(e)ście przytarli |
przytarłyście, -(e)ście przytarły | ||||||||||||||
3rd | przytarł | przytarła | przytarło | przytarli | przytarły | ||||||||||||||
impersonal | przytarto | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | przytarłbym, bym przytarł |
przytarłabym, bym przytarła |
przytarłobym, bym przytarło |
przytarlibyśmy, byśmy przytarli |
przytarłybyśmy, byśmy przytarły | |||||||||||||
2nd | przytarłbyś, byś przytarł |
przytarłabyś, byś przytarła |
przytarłobyś, byś przytarło |
przytarlibyście, byście przytarli |
przytarłybyście, byście przytarły | ||||||||||||||
3rd | przytarłby, by przytarł |
przytarłaby, by przytarła |
przytarłoby, by przytarło |
przytarliby, by przytarli |
przytarłyby, by przytarły | ||||||||||||||
impersonal | przytarto by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech przytrę | przytrzyjmy | ||||||||||||||||
2nd | przytrzyj | przytrzyjcie | |||||||||||||||||
3rd | niech przytrze | niech przytrą | |||||||||||||||||
passive adjectival participle | przytarty | przytarta | przytarte | przytarci | przytarte | ||||||||||||||
anterior adverbial participle | przytarłszy | ||||||||||||||||||
verbal noun | przytarcie |
Derived terms
verbs
- przytrzeć rogów pf, przycierać rogów impf
References
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przytrzeć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- przytrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przytrzeć in Polish dictionaries at PWN
- “PRZYTRZEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.02.2021
- Paweł Kupiszewski (09.03.2021) “PRZYTRZEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przytrzeć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 393
- przytrzeć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.