rändaja

Estonian

Etymology

From rändama + -ja.

Noun

rändaja (genitive rändaja, partitive rändajat)

  1. traveller, wanderer

Declension

Declension of rändaja (ÕS type 1/ohutu, no gradation)
singular plural
nominative rändaja rändajad
accusative nom.
gen. rändaja
genitive rändajate
partitive rändajat rändajaid
illative rändajasse rändajatesse
rändajaisse
inessive rändajas rändajates
rändajais
elative rändajast rändajatest
rändajaist
allative rändajale rändajatele
rändajaile
adessive rändajal rändajatel
rändajail
ablative rändajalt rändajatelt
rändajailt
translative rändajaks rändajateks
rändajaiks
terminative rändajani rändajateni
essive rändajana rändajatena
abessive rändajata rändajateta
comitative rändajaga rändajatega

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.