rúisc

Irish

Etymology 1

From Middle Irish *rúiscid (“to strip the bark from”), from Old Irish rúsc (“bark”). Compare Scottish Gaelic rùisg.

Verb

rúisc (present analytic rúisceann, future analytic rúiscfidh, verbal noun rúscadh, past participle rúiscthe)

  1. to poke (stir up a fire to remove ash or promote burning), stir up
    Synonym: corraigh suas
    An rúisc tú an ghríosach? — Rúisceas.
    Did you poke the embers? — I did.
  2. to decorticate, shell, strip
    Synonyms: snamh, scillig, scamh
  3. to trounce (beat severely)
    Synonym: gread
Conjugation
conjugation of rúisc (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present rúiscim rúisceann tú;
rúiscir†		 rúisceann sé, sí rúiscimid rúisceann sibh rúisceann siad;
rúiscid†		 a rúisceann; a rúisceas rúisctear
past rúisc mé; rúisceas rúisc tú; rúiscis rúisc sé, sí rúisceamar; rúisc muid rúisc sibh; rúisceabhair rúisc siad; rúisceadar a rúisc /
ar rúisc*		 rúisceadh
past habitual rúiscinn rúiscteá rúisceadh sé, sí rúiscimis; rúisceadh muid rúisceadh sibh rúiscidís; rúisceadh siad a rúisceadh /
a rúisceadh*		 rúisctí
future rúiscfidh mé;
rúiscfead		 rúiscfidh tú;
rúiscfir†		 rúiscfidh sé, sí rúiscfimid;
rúiscfidh muid		 rúiscfidh sibh rúiscfidh siad;
rúiscfid†		 a rúiscfidh; a rúiscfeas rúiscfear
conditional rúiscfinn rúiscfeá rúiscfeadh sé, sí rúiscfimis; rúiscfeadh muid rúiscfeadh sibh rúiscfidís; rúiscfeadh siad a rúiscfeadh /
a rúiscfeadh*		 rúiscfí
subjunctive present go rúisce mé;
go rúiscead†		 go rúisce tú;
go rúiscir†		 go rúisce sé, sí go rúiscimid;
go rúisce muid		 go rúisce sibh go rúisce siad;
go rúiscid†		 — go rúisctear
past dá rúiscinn dá rúiscteá dá rúisceadh sé, sí dá rúiscimis;
dá rúisceadh muid		 dá rúisceadh sibh dá rúiscidís;
dá rúisceadh siad		 — dá rúisctí
imperative rúiscim rúisc rúisceadh sé, sí rúiscimis rúiscigí;
rúiscidh†		 rúiscidís — rúisctear
verbal noun rúscadh
past participle rúiscthe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Alternative verbal nouns: rúisceadh, rúisceáil

Alternative forms

Noun

rúisc

  1. inflection of rúsc:
    1. vocative/genitive singular
    2. nominative/dative plural

Further reading

Alternative forms

Noun

rúisc f (genitive singular rúisce, nominative plural rúisceanna)

  1. volley, fusillade
  2. discharge (act of firing a projectile)
  3. large object or person
Declension
Declension of rúisc

Second declension

Bare forms

Case Singular Plural
Nominative rúisc rúisceanna
Vocative a rúisc a rúisceanna
Genitive rúisce rúisceanna
Dative rúisc rúisceanna

Forms with the definite article

Case Singular Plural
Nominative an rúisc na rúisceanna
Genitive na rúisce na rúisceanna
Dative leis an rúisc

don rúisc

 leis na rúisceanna
Derived terms
  • rúisceachán

Further reading

References
  1. “rúisc”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
  2. “rúisc”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy

Old Irish

Noun

rúisc

  1. vocative/genitive singular of rúsc

Mutation
Old Irish mutation
RadicalLenitionNasalization
rúisc
also rrúisc after a proclitic		 rúisc
pronounced with /r(ʲ)-/		 unchanged
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every
possible mutated form of every word actually occurs.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.