rozgoryczony
Polish
Etymology
From rozgoryczyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ɡɔ.rɨˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: roz‧go‧ry‧czo‧ny
Adjective
rozgoryczony (comparative bardziej rozgoryczony, superlative najbardziej rozgoryczony, no derived adverb)
- bitter, resentful
- Synonym: zgorzkniały
Declension
Declension of rozgoryczony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozgoryczony | rozgoryczona | rozgoryczone | rozgoryczeni | rozgoryczone | |
| genitive | rozgoryczonego | rozgoryczonej | rozgoryczonego | rozgoryczonych | ||
| dative | rozgoryczonemu | rozgoryczonej | rozgoryczonemu | rozgoryczonym | ||
| accusative | rozgoryczonego | rozgoryczony | rozgoryczoną | rozgoryczone | rozgoryczonych | rozgoryczone |
| instrumental | rozgoryczonym | rozgoryczoną | rozgoryczonym | rozgoryczonymi | ||
| locative | rozgoryczonym | rozgoryczonej | rozgoryczonym | rozgoryczonych | ||
Participle
rozgoryczony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of rozgoryczyć
Further reading
- rozgoryczony in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.