rozkrzyczany

Polish

Etymology

From rozkrzyczeć +‎ -any.

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔs.kʂɨˈt͡ʂa.nɨ/
  • Rhymes: -anɨ
  • Syllabification: roz‧krzy‧cza‧ny

Adjective

rozkrzyczany (comparative bardziej rozkrzyczany, superlative najbardziej rozkrzyczany, no derived adverb)

  1. raucous, noisy
    Synonym: hałaśliwy

Declension
Declension of rozkrzyczany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozkrzyczany rozkrzyczana rozkrzyczane rozkrzyczani rozkrzyczane
genitive rozkrzyczanego rozkrzyczanej rozkrzyczanego rozkrzyczanych
dative rozkrzyczanemu rozkrzyczanej rozkrzyczanemu rozkrzyczanym
accusative rozkrzyczanego rozkrzyczany rozkrzyczaną rozkrzyczane rozkrzyczanych rozkrzyczane
instrumental rozkrzyczanym rozkrzyczaną rozkrzyczanym rozkrzyczanymi
locative rozkrzyczanym rozkrzyczanej rozkrzyczanym rozkrzyczanych

Participle

rozkrzyczany (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of rozkrzyczeć

Further reading
  • rozkrzyczany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozkrzyczany in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.