rozprawiczyć
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.praˈvi.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧pra‧wi‧czyć
Verb
rozprawiczyć pf (imperfective rozprawiczać)
- (transitive, colloquial) to deflower, to devirginate, to devirginize (to deprive a boy or a man of virginity)
- Synonym: zdeflorować
- Coordinate term: rozdziewiczyć
Conjugation
| Conjugation of rozprawiczyć pf | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| person | singular | plural | |||||||||||||||||
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
| infinitive | rozprawiczyć | ||||||||||||||||||
| future tense | 1st | rozprawiczę | rozprawiczymy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozprawiczysz | rozprawiczycie | |||||||||||||||||
| 3rd | rozprawiczy | rozprawiczą | |||||||||||||||||
| impersonal | rozprawiczy się | ||||||||||||||||||
| past tense | 1st | rozprawiczyłem, -(e)m rozprawiczył |
rozprawiczyłam, -(e)m rozprawiczyła |
rozprawiczyłom, -(e)m rozprawiczyło |
rozprawiczyliśmy, -(e)śmy rozprawiczyli |
rozprawiczyłyśmy, -(e)śmy rozprawiczyły | |||||||||||||
| 2nd | rozprawiczyłeś, -(e)ś rozprawiczył |
rozprawiczyłaś, -(e)ś rozprawiczyła |
rozprawiczyłoś, -(e)ś rozprawiczyło |
rozprawiczyliście, -(e)ście rozprawiczyli |
rozprawiczyłyście, -(e)ście rozprawiczyły | ||||||||||||||
| 3rd | rozprawiczył | rozprawiczyła | rozprawiczyło | rozprawiczyli | rozprawiczyły | ||||||||||||||
| impersonal | rozprawiczono | ||||||||||||||||||
| conditional | 1st | rozprawiczyłbym, bym rozprawiczył |
rozprawiczyłabym, bym rozprawiczyła |
rozprawiczyłobym, bym rozprawiczyło |
rozprawiczylibyśmy, byśmy rozprawiczyli |
rozprawiczyłybyśmy, byśmy rozprawiczyły | |||||||||||||
| 2nd | rozprawiczyłbyś, byś rozprawiczył |
rozprawiczyłabyś, byś rozprawiczyła |
rozprawiczyłobyś, byś rozprawiczyło |
rozprawiczylibyście, byście rozprawiczyli |
rozprawiczyłybyście, byście rozprawiczyły | ||||||||||||||
| 3rd | rozprawiczyłby, by rozprawiczył |
rozprawiczyłaby, by rozprawiczyła |
rozprawiczyłoby, by rozprawiczyło |
rozprawiczyliby, by rozprawiczyli |
rozprawiczyłyby, by rozprawiczyły | ||||||||||||||
| impersonal | rozprawiczono by | ||||||||||||||||||
| imperative | 1st | niech rozprawiczę | rozprawiczmy | ||||||||||||||||
| 2nd | rozprawicz | rozprawiczcie | |||||||||||||||||
| 3rd | niech rozprawiczy | niech rozprawiczą | |||||||||||||||||
| passive adjectival participle | rozprawiczony | rozprawiczona | rozprawiczone | rozprawiczeni | rozprawiczone | ||||||||||||||
| anterior adverbial participle | rozprawiczywszy | ||||||||||||||||||
| verbal noun | rozprawiczenie | ||||||||||||||||||
Further reading
- rozprawiczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.