rzepień

See also: Rzepień

Polish

Etymology

From rzep +‎ -eń.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈʐɛ.pjɛɲ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛpjɛɲ
Syllabification: rze‧pień

Noun

rzepień m inan

cocklebur (plant of the genus Xanthium)

Declension

Declension of rzepień

	singular	plural
nominative	rzepień	rzepienie
genitive	rzepienia	rzepieni
dative	rzepieniowi	rzepieniom
accusative	rzepień	rzepienie
instrumental	rzepieniem	rzepieniami
locative	rzepieniu	rzepieniach
vocative	rzepieniu	rzepienie

Derived terms

rzepień ciernisty
rzepień kolczasty
rzepień pospolity

Further reading

rzepień in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.