sörük

See also: soruk

Hungarian

Etymology

sör + -ük (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈʃøryk]
  • Hyphenation: sö‧rük

Noun

sörük

  1. third-person plural single-possession possessive of sör

Declension

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative sörük
accusative sörüket
dative sörüknek
instrumental sörükkel
causal-final sörükért
translative sörükké
terminative sörükig
essive-formal sörükként
essive-modal sörükül
inessive sörükben
superessive sörükön
adessive sörüknél
illative sörükbe
sublative sörükre
allative sörükhöz
elative sörükből
delative sörükről
ablative sörüktől
non-attributive
possessive - singular
sörüké
non-attributive
possessive - plural
sörükéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.