süsinik

Estonian

Chemical element
C
Previous: boor (B)
Next: lämmastik (N)

Etymology

From süsi (charcoal) + -nik.

Noun

süsinik (genitive süsiniku, partitive süsinikku)

  1. carbon

Declension

Declension of süsinik (ÕS type 25/õnnelik, kk-k gradation)
singular plural
nominative süsinik süsinikud
accusative nom.
gen. süsiniku
genitive süsinike
süsinikkude
partitive süsinikku süsinikke
süsinikkusid
illative süsinikku
süsinikusse
süsinikesse
süsinikkudesse
inessive süsinikus süsinikes
süsinikkudes
elative süsinikust süsinikest
süsinikkudest
allative süsinikule süsinikele
süsinikkudele
adessive süsinikul süsinikel
süsinikkudel
ablative süsinikult süsinikelt
süsinikkudelt
translative süsinikuks süsinikeks
süsinikkudeks
terminative süsinikuni süsinikeni
süsinikkudeni
essive süsinikuna süsinikena
süsinikkudena
abessive süsinikuta süsiniketa
süsinikkudeta
comitative süsinikuga süsinikega
süsinikkudega
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.