sannheilagr
Old Norse
Declension
Strong declension of sannheilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | sannheilagr | sannheilug, sannheilǫg | sannheilagt |
accusative | sannhelgan, sannheilagan | sannhelga, sannheilaga | sannheilagt |
dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannheilagri | sannhelgu, sannheilǫgu |
genitive | sannheilags | sannheilagrar | sannheilags |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | sannhelgir, sannheilagir | sannhelgar, sannheilagar | sannheilug, sannheilǫg |
accusative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgar, sannheilagar | sannheilug, sannheilǫg |
dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum |
genitive | sannheilagra | sannheilagra | sannheilagra |
Weak declension of sannheilagr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | sannhelgi, sannheilagi | sannhelga, sannheilaga | sannhelga, sannheilaga |
accusative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
dative | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
genitive | sannhelga, sannheilaga | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelga, sannheilaga |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
accusative | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
dative | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum | sannhelgum, sannheilǫgum |
genitive | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu | sannhelgu, sannheilǫgu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.