sciscitatus

Latin

Etymology

Perfect participle of scīscitor

Participle

scīscitātus m (feminine scīscitāta, neuter scīscitātum); first/second declension

  1. asked, examined, interrogated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative scīscitātus scīscitāta scīscitātum scīscitātī scīscitātae scīscitāta
Genitive scīscitātī scīscitātae scīscitātī scīscitātōrum scīscitātārum scīscitātōrum
Dative scīscitātō scīscitātae scīscitātō scīscitātīs scīscitātīs scīscitātīs
Accusative scīscitātum scīscitātam scīscitātum scīscitātōs scīscitātās scīscitāta
Ablative scīscitātō scīscitātā scīscitātō scīscitātīs scīscitātīs scīscitātīs
Vocative scīscitāte scīscitāta scīscitātum scīscitātī scīscitātae scīscitāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.