serenificus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /se.reːˈni.fi.kus/, [s̠ɛreːˈnɪfɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /se.reˈni.fi.kus/, [sereˈniːfikus]
Adjective
serēnificus (feminine serēnifica, neuter serēnificum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | serēnificus | serēnifica | serēnificum | serēnificī | serēnificae | serēnifica | |
Genitive | serēnificī | serēnificae | serēnificī | serēnificōrum | serēnificārum | serēnificōrum | |
Dative | serēnificō | serēnificō | serēnificīs | ||||
Accusative | serēnificum | serēnificam | serēnificum | serēnificōs | serēnificās | serēnifica | |
Ablative | serēnificō | serēnificā | serēnificō | serēnificīs | |||
Vocative | serēnifice | serēnifica | serēnificum | serēnificī | serēnificae | serēnifica |
References
- “serenificus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- serenificus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.