sevocatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sēvocō.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sēvocātus | sēvocāta | sēvocātum | sēvocātī | sēvocātae | sēvocāta | |
Genitive | sēvocātī | sēvocātae | sēvocātī | sēvocātōrum | sēvocātārum | sēvocātōrum | |
Dative | sēvocātō | sēvocātae | sēvocātō | sēvocātīs | sēvocātīs | sēvocātīs | |
Accusative | sēvocātum | sēvocātam | sēvocātum | sēvocātōs | sēvocātās | sēvocāta | |
Ablative | sēvocātō | sēvocātā | sēvocātō | sēvocātīs | sēvocātīs | sēvocātīs | |
Vocative | sēvocāte | sēvocāta | sēvocātum | sēvocātī | sēvocātae | sēvocāta |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.