sklepić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъklepiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsklɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: skle‧pić

Verb

sklepić impf

  1. (transitive) to vault (to cover with a vault)

Conjugation
Conjugation of sklepić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
present tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił		 sklepiłam,
-(e)m sklepiła		 sklepiłom,
-(e)m sklepiło		 sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili		 sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił		 sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła		 sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło		 sklepiliście,
-(e)ście sklepili		 sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
future tense 1st będę sklepił,
będę sklepić		 będę sklepiła,
będę sklepić		 będę sklepiło,
będę sklepić		 będziemy sklepili,
będziemy sklepić		 będziemy sklepiły,
będziemy sklepić
2nd będziesz sklepił,
będziesz sklepić		 będziesz sklepiła,
będziesz sklepić		 będziesz sklepiło,
będziesz sklepić		 będziecie sklepili,
będziecie sklepić		 będziecie sklepiły,
będziecie sklepić
3rd będzie sklepił,
będzie sklepić		 będzie sklepiła,
będzie sklepić		 będzie sklepiło,
będzie sklepić		 będą sklepili,
będą sklepić		 będą sklepiły,
będą sklepić
impersonal będzie sklepić się
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił		 sklepiłabym,
bym sklepiła		 sklepiłobym,
bym sklepiło		 sklepilibyśmy,
byśmy sklepili		 sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił		 sklepiłabyś,
byś sklepiła		 sklepiłobyś,
byś sklepiło		 sklepilibyście,
byście sklepili		 sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił		 sklepiłaby,
by sklepiła		 sklepiłoby,
by sklepiło		 sklepiliby,
by sklepili		 sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
active adjectival participle sklepiący sklepiąca sklepiące sklepiący sklepiące
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
contemporary adverbial participle sklepiąc
verbal noun sklepienie

Verb

sklepić pf (imperfective sklepiać)

  1. (transitive) to form a vault over
  2. (reflexive with się) to vault (to close over something in the shape of a vault)

Conjugation
Conjugation of sklepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sklepić
future tense 1st sklepię sklepimy
2nd sklepisz sklepicie
3rd sklepi sklepią
impersonal sklepi się
past tense 1st sklepiłem,
-(e)m sklepił		 sklepiłam,
-(e)m sklepiła		 sklepiłom,
-(e)m sklepiło		 sklepiliśmy,
-(e)śmy sklepili		 sklepiłyśmy,
-(e)śmy sklepiły
2nd sklepiłeś,
-(e)ś sklepił		 sklepiłaś,
-(e)ś sklepiła		 sklepiłoś,
-(e)ś sklepiło		 sklepiliście,
-(e)ście sklepili		 sklepiłyście,
-(e)ście sklepiły
3rd sklepił sklepiła sklepiło sklepili sklepiły
impersonal sklepiono
conditional 1st sklepiłbym,
bym sklepił		 sklepiłabym,
bym sklepiła		 sklepiłobym,
bym sklepiło		 sklepilibyśmy,
byśmy sklepili		 sklepiłybyśmy,
byśmy sklepiły
2nd sklepiłbyś,
byś sklepił		 sklepiłabyś,
byś sklepiła		 sklepiłobyś,
byś sklepiło		 sklepilibyście,
byście sklepili		 sklepiłybyście,
byście sklepiły
3rd sklepiłby,
by sklepił		 sklepiłaby,
by sklepiła		 sklepiłoby,
by sklepiło		 sklepiliby,
by sklepili		 sklepiłyby,
by sklepiły
impersonal sklepiono by
imperative 1st niech sklepię sklepmy
2nd sklep sklepcie
3rd niech sklepi niech sklepią
passive adjectival participle sklepiony sklepiona sklepione sklepieni sklepione
anterior adverbial participle sklepiwszy
verbal noun sklepienie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • sklepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sklepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.