spałować

Polish

Etymology

From s- +‎ pałować.

Pronunciation
  • IPA(key): /spaˈwɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spa‧ło‧wać

Verb

spałować pf (imperfective pałować)

  1. (transitive, colloquial) to club (to hit with a club)

Conjugation
Conjugation of spałować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spałować
future tense 1st spałuję spałujemy
2nd spałujesz spałujecie
3rd spałuje spałują
impersonal spałuje się
past tense 1st spałowałem,
-(e)m spałował		 spałowałam,
-(e)m spałowała		 spałowałom,
-(e)m spałowało		 spałowaliśmy,
-(e)śmy spałowali		 spałowałyśmy,
-(e)śmy spałowały
2nd spałowałeś,
-(e)ś spałował		 spałowałaś,
-(e)ś spałowała		 spałowałoś,
-(e)ś spałowało		 spałowaliście,
-(e)ście spałowali		 spałowałyście,
-(e)ście spałowały
3rd spałował spałowała spałowało spałowali spałowały
impersonal spałowano
conditional 1st spałowałbym,
bym spałował		 spałowałabym,
bym spałowała		 spałowałobym,
bym spałowało		 spałowalibyśmy,
byśmy spałowali		 spałowałybyśmy,
byśmy spałowały
2nd spałowałbyś,
byś spałował		 spałowałabyś,
byś spałowała		 spałowałobyś,
byś spałowało		 spałowalibyście,
byście spałowali		 spałowałybyście,
byście spałowały
3rd spałowałby,
by spałował		 spałowałaby,
by spałowała		 spałowałoby,
by spałowało		 spałowaliby,
by spałowali		 spałowałyby,
by spałowały
impersonal spałowano by
imperative 1st niech spałuję spałujmy
2nd spałuj spałujcie
3rd niech spałuje niech spałują
passive adjectival participle spałowany spałowana spałowane spałowani spałowane
anterior adverbial participle spałowawszy
verbal noun spałowanie
nouns

Further reading
  • spałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spałować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.