sprzymierzenie
Polish
Etymology
From sprzymierzyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /spʂɨ.mjɛˈʐɛ.ɲɛ/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: sprzy‧mie‧rze‧nie
Noun
sprzymierzenie n
- (obsolete, countable) alliance
- Synonyms: przymierze, związek
- (uncountable) verbal noun of sprzymierzyć
Declension
Declension of sprzymierzenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzymierzenie | sprzymierzenia |
| genitive | sprzymierzenia | sprzymierzeń |
| dative | sprzymierzeniu | sprzymierzeniom |
| accusative | sprzymierzenie | sprzymierzenia |
| instrumental | sprzymierzeniem | sprzymierzeniami |
| locative | sprzymierzeniu | sprzymierzeniach |
| vocative | sprzymierzenie | sprzymierzenia |
Further reading
- sprzymierzenie in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “sprzymierzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “sprzymierzenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 363
- sprzymierzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.