stercoraturus

Latin

Etymology

Future active participle of stercorō

Participle

stercorātūrus m (feminine stercorātūra, neuter stercorātūrum); first/second declension

  1. about to defecate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative stercorātūrus stercorātūra stercorātūrum stercorātūrī stercorātūrae stercorātūra
Genitive stercorātūrī stercorātūrae stercorātūrī stercorātūrōrum stercorātūrārum stercorātūrōrum
Dative stercorātūrō stercorātūrae stercorātūrō stercorātūrīs stercorātūrīs stercorātūrīs
Accusative stercorātūrum stercorātūram stercorātūrum stercorātūrōs stercorātūrās stercorātūra
Ablative stercorātūrō stercorātūrā stercorātūrō stercorātūrīs stercorātūrīs stercorātūrīs
Vocative stercorātūre stercorātūra stercorātūrum stercorātūrī stercorātūrae stercorātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.