stoïcijns

Dutch

Etymology

From stoïcijn +‎ -s.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˌstoː.iˈsɛi̯ns/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: sto‧i‧cijns
  • Rhymes: -ɛi̯ns

Adjective

stoïcijns (comparative stoïcijnser, superlative meest stoïcijns or stoïcijnst)

  1. stoic, unaffected by pain or emotion, unemotional
    Synonym: stoïsch
  2. (less common) stoic, pertaining to stoicism
    Synonym: stoïsch

Inflection
Inflection of stoïcijns
uninflected stoïcijns
inflected stoïcijnse
comparative stoïcijnser
positive comparative superlative
predicative/adverbial stoïcijnsstoïcijnserhet stoïcijnst
het stoïcijnste
indefinite m./f. sing. stoïcijnsestoïcijnserestoïcijnste
n. sing. stoïcijnsstoïcijnserstoïcijnste
plural stoïcijnsestoïcijnserestoïcijnste
definite stoïcijnsestoïcijnserestoïcijnste
partitive stoïcijnsstoïcijnsers—

Derived terms
  • stoïcijnsheid
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.