stropić

Polish

Etymology

From s- Proto-Slavic *torpiti, causative of *tьrpěti. Related to cierpieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstrɔ.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: stro‧pić

Verb

stropić pf

  1. (transitive) to baffle, to confound, to disconcert
  2. (reflexive with się) to be baffled, to be confounded

Conjugation
Conjugation of stropić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stropić
future tense 1st stropię stropimy
2nd stropisz stropicie
3rd stropi stropią
impersonal stropi się
past tense 1st stropiłem,
-(e)m stropił		 stropiłam,
-(e)m stropiła		 stropiłom,
-(e)m stropiło		 stropiliśmy,
-(e)śmy stropili		 stropiłyśmy,
-(e)śmy stropiły
2nd stropiłeś,
-(e)ś stropił		 stropiłaś,
-(e)ś stropiła		 stropiłoś,
-(e)ś stropiło		 stropiliście,
-(e)ście stropili		 stropiłyście,
-(e)ście stropiły
3rd stropił stropiła stropiło stropili stropiły
impersonal stropiono
conditional 1st stropiłbym,
bym stropił		 stropiłabym,
bym stropiła		 stropiłobym,
bym stropiło		 stropilibyśmy,
byśmy stropili		 stropiłybyśmy,
byśmy stropiły
2nd stropiłbyś,
byś stropił		 stropiłabyś,
byś stropiła		 stropiłobyś,
byś stropiło		 stropilibyście,
byście stropili		 stropiłybyście,
byście stropiły
3rd stropiłby,
by stropił		 stropiłaby,
by stropiła		 stropiłoby,
by stropiło		 stropiliby,
by stropili		 stropiłyby,
by stropiły
impersonal stropiono by
imperative 1st niech stropię stropmy
2nd strop stropcie
3rd niech stropi niech stropią
passive adjectival participle stropiony stropiona stropione stropieni stropione
anterior adverbial participle stropiwszy
verbal noun stropienie

Further reading
  • stropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stropić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.