strupieć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstru.pjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -upjɛt͡ɕ
  • Syllabification: stru‧pieć

Etymology 1

From strup +‎ -eć.

Verb

strupieć impf (perfective zastrupieć)

  1. (intransitive, colloquial) to scab (to become covered by a scab or scabs)
Conjugation
Conjugation of strupieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strupieć
present tense 1st strupieję strupiejemy
2nd strupiejesz strupiejecie
3rd strupieje strupieją
impersonal strupieje się
past tense 1st strupiałem,
-(e)m strupiał		 strupiałam,
-(e)m strupiała		 strupiałom,
-(e)m strupiało		 strupieliśmy,
-(e)śmy strupieli		 strupiałyśmy,
-(e)śmy strupiały
2nd strupiałeś,
-(e)ś strupiał		 strupiałaś,
-(e)ś strupiała		 strupiałoś,
-(e)ś strupiało		 strupieliście,
-(e)ście strupieli		 strupiałyście,
-(e)ście strupiały
3rd strupiał strupiała strupiało strupieli strupiały
impersonal strupiano
future tense 1st będę strupiał,
będę strupieć		 będę strupiała,
będę strupieć		 będę strupiało,
będę strupieć		 będziemy strupieli,
będziemy strupieć		 będziemy strupiały,
będziemy strupieć
2nd będziesz strupiał,
będziesz strupieć		 będziesz strupiała,
będziesz strupieć		 będziesz strupiało,
będziesz strupieć		 będziecie strupieli,
będziecie strupieć		 będziecie strupiały,
będziecie strupieć
3rd będzie strupiał,
będzie strupieć		 będzie strupiała,
będzie strupieć		 będzie strupiało,
będzie strupieć		 będą strupieli,
będą strupieć		 będą strupiały,
będą strupieć
impersonal będzie strupieć się
conditional 1st strupiałbym,
bym strupiał		 strupiałabym,
bym strupiała		 strupiałobym,
bym strupiało		 strupielibyśmy,
byśmy strupieli		 strupiałybyśmy,
byśmy strupiały
2nd strupiałbyś,
byś strupiał		 strupiałabyś,
byś strupiała		 strupiałobyś,
byś strupiało		 strupielibyście,
byście strupieli		 strupiałybyście,
byście strupiały
3rd strupiałby,
by strupiał		 strupiałaby,
by strupiała		 strupiałoby,
by strupiało		 strupieliby,
by strupieli		 strupiałyby,
by strupiały
impersonal strupiano by
imperative 1st niech strupieję strupiejmy
2nd strupiej strupiejcie
3rd niech strupieje niech strupieją
active adjectival participle strupiejący strupiejąca strupiejące strupiejący strupiejące
contemporary adverbial participle strupiejąc
verbal noun strupienie
nouns

Etymology 2

From s- +‎ trupieć.

Verb

strupieć pf (imperfective trupieć)

  1. (intransitive) to deaden, to mortify, to necrotize
    Synonyms: zamrzeć, zmartwieć
Conjugation
Conjugation of strupieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strupieć
future tense 1st strupieję strupiejemy
2nd strupiejesz strupiejecie
3rd strupieje strupieją
impersonal strupieje się
past tense 1st strupiałem,
-(e)m strupiał		 strupiałam,
-(e)m strupiała		 strupiałom,
-(e)m strupiało		 strupieliśmy,
-(e)śmy strupieli		 strupiałyśmy,
-(e)śmy strupiały
2nd strupiałeś,
-(e)ś strupiał		 strupiałaś,
-(e)ś strupiała		 strupiałoś,
-(e)ś strupiało		 strupieliście,
-(e)ście strupieli		 strupiałyście,
-(e)ście strupiały
3rd strupiał strupiała strupiało strupieli strupiały
impersonal strupiano
conditional 1st strupiałbym,
bym strupiał		 strupiałabym,
bym strupiała		 strupiałobym,
bym strupiało		 strupielibyśmy,
byśmy strupieli		 strupiałybyśmy,
byśmy strupiały
2nd strupiałbyś,
byś strupiał		 strupiałabyś,
byś strupiała		 strupiałobyś,
byś strupiało		 strupielibyście,
byście strupieli		 strupiałybyście,
byście strupiały
3rd strupiałby,
by strupiał		 strupiałaby,
by strupiała		 strupiałoby,
by strupiało		 strupieliby,
by strupieli		 strupiałyby,
by strupiały
impersonal strupiano by
imperative 1st niech strupieję strupiejmy
2nd strupiej strupiejcie
3rd niech strupieje niech strupieją
anterior adverbial participle strupiawszy
verbal noun strupienie
adjective
  • strupieszały
nouns
verbs
  • trupieszeć impf, strupieszeć pf

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.