szarvasmarhám

Hungarian

Etymology

szarvasmarha + -m (my, possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsɒrvɒʃmɒrɦaːm]
  • Hyphenation: szar‧vas‧mar‧hám

Noun

szarvasmarhám

  1. first-person singular single-possession possessive of szarvasmarha

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative szarvasmarhám
accusative szarvasmarhámat
dative szarvasmarhámnak
instrumental szarvasmarhámmal
causal-final szarvasmarhámért
translative szarvasmarhámmá
terminative szarvasmarhámig
essive-formal szarvasmarhámként
essive-modal szarvasmarhámul
inessive szarvasmarhámban
superessive szarvasmarhámon
adessive szarvasmarhámnál
illative szarvasmarhámba
sublative szarvasmarhámra
allative szarvasmarhámhoz
elative szarvasmarhámból
delative szarvasmarhámról
ablative szarvasmarhámtól
non-attributive
possessive - singular
szarvasmarhámé
non-attributive
possessive - plural
szarvasmarháméi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.