tarhaakarhu

Ingrian

Etymology

From tarhaa- (yard) + karhu (bear).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈtɑrɑːˌkɑru/, [ˈtɑrːɑˌkɑru]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈtɑrhɑːˌkɑrhu/, [ˈtɑrhɑːˌɡ̊ɑrhu]
  • Rhymes: -ɑru, -ɑrhu
  • Hyphenation: tar‧haa‧kar‧hu

Noun

tarhaakarhu

  1. tame bear

Declension

Declension of tarhaakarhu (type 4/koivu, no gradation)
singular plural
nominative tarhaakarhu tarhaakarhut
genitive tarhaakarhun tarhaakarhuin, tarhaakarhuloin
partitive tarhaakarhua tarhaakarhuja, tarhaakarhuloja
illative tarhaakarhuu tarhaakarhui, tarhaakarhuloihe
inessive tarhaakarhuus tarhaakarhuis, tarhaakarhulois
elative tarhaakarhust tarhaakarhuist, tarhaakarhuloist
allative tarhaakarhulle tarhaakarhuille, tarhaakarhuloille
adessive tarhaakarhuul tarhaakarhuil, tarhaakarhuloil
ablative tarhaakarhult tarhaakarhuilt, tarhaakarhuloilt
translative tarhaakarhuks tarhaakarhuiks, tarhaakarhuloiks
essive tarhaakarhunna, tarhaakarhuun tarhaakarhuinna, tarhaakarhuloinna, tarhaakarhuin, tarhaakarhuloin
exessive1) tarhaakarhunt tarhaakarhuint, tarhaakarhuloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

See also

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 575
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.