tillskansa
Swedish
Verb
tillskansa (present tillskansar, preterite tillskansade, supine tillskansat, imperative tillskansa)
Conjugation
Conjugation of tillskansa (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | tillskansa | — | ||
Supine | tillskansat | — | ||
Imperative | tillskansa | — | ||
Imper. plural1 | tillskansen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | tillskansar | tillskansade | — | — |
Ind. plural1 | tillskansa | tillskansade | — | — |
Subjunctive2 | tillskanse | tillskansade | — | — |
Participles | ||||
Present participle | tillskansande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.