tisztátalan

Hungarian

Etymology

tiszta + -talan

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈtistaːtɒlɒn]
  • Hyphenation: tisz‧tá‧ta‧lan

Adjective

tisztátalan (comparative tisztátalanabb, superlative legtisztátalanabb)

  1. (literary) impure
    See synonyms at piszkos.
  2. (religion) unclean (ritually or ceremonially impure or unfit)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative tisztátalan tisztátalanok
accusative tisztátalant tisztátalanokat
dative tisztátalannak tisztátalanoknak
instrumental tisztátalannal tisztátalanokkal
causal-final tisztátalanért tisztátalanokért
translative tisztátalanná tisztátalanokká
terminative tisztátalanig tisztátalanokig
essive-formal tisztátalanként tisztátalanokként
essive-modal tisztátalanul
inessive tisztátalanban tisztátalanokban
superessive tisztátalanon tisztátalanokon
adessive tisztátalannál tisztátalanoknál
illative tisztátalanba tisztátalanokba
sublative tisztátalanra tisztátalanokra
allative tisztátalanhoz tisztátalanokhoz
elative tisztátalanból tisztátalanokból
delative tisztátalanról tisztátalanokról
ablative tisztátalantól tisztátalanoktól
non-attributive
possessive - singular
tisztátalané tisztátalanoké
non-attributive
possessive - plural
tisztátalanéi tisztátalanokéi

Derived terms

  • tisztátalanság
  • tisztátalanul

Further reading

  • tisztátalan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.